Sydney

Na 1476 km leverden we de auto terug in en vlogen we van Melbourne naar Sydney. Er werd omgeroepen dat er een vertraging was owv een technisch defect. Even later konden we zonder verdere uitleg toch vertrekken. Stef ging ervan uit dat het om een platte band ging :-) We kwamen in ieder geval veilig aan in Sydney. Onze laatste halte van deze Australië-reis. Het geeft ons allemaal een dubbel gevoel... Logeren doen we in de Railway Square YHA.

We verkennen de stad al wandelend. De klassiekers kunnen natuurlijk niet ontbreken:  Sydney Opera House, de Harbour Bridge, Sydney Tower Eye en de Royal Botanical Gardens. Goed voor 17,5 km erbij op de teller. Het is weer even wennen aan de drukte en de vele mensen die hier rondlopen. Er rijden hier opvallend veel dure auto's: Tesla's, Maseraties, Jaguars, dikke BMW's en Mercedessen.

Nog iets dat opvalt is dat meer dan 90% van de eetgelegenheden Aziatisch zijn. De  eerste avond hebben we de kids kunnen overtuigen om toch in Chinatown Chinees te gaan eten: bami met kip en vis met peper/zout. De tweede avond hebben we echt ons best moeten doen om iets anders dan Aziatische kost te vinden (dat leverde een paar extra kms op) en werd het uiteindelijk kebab voor Stef en pizza voor de kids en mezelf.

Dag 3, de laatste volledige dag in Sydney. Sterker nog, de laatste volledige dag in Australië. We werden gewekt door een Kookaburra met een beetje een ander accent. We wandelden 19.5 km. Starten deden we door over de Harbour Bridge te wandelen. Niet via de dure en zware route (over de bogen) omdat de kinderen nog te jong zijn en dus niet mee zouden mogen. Wel gewoon via het wandelpad, naast het andere verkeer. In feite is hier niet veel aan, maar we zijn toerist en dus doen we mee met de andere toeristen. Vervolgens brachten we even een bezoekje aan The Rocks. Dit is een historische havenwijk, oa bekend om zijn marktje. Na de picknick en even zonnen in de botanische tuin (het was meer dan 20 graden!) hebben we enkele uren (in gedachten) met Dimitri rondgewandeld door zijn favoriete delen van Sydney. Zo bezochten we de plaatsen waar hij graag tot rust kwam, waar hij even gewoond heeft en de koffiebar die hij wel eens bezocht. Deze tocht bracht ons terug tot de souvenirmarktjes. De nodige dollars werden omgewisseld voor de nog nodigere prullaria.

Tenslotte restte ons nog slechts twee afsluitactiviteiten: het laatste avondmaal en het afsluiten van 4 weken wiezen. Over het eerste kunnen we kort zijn: de zoektocht naar een niet-chineesachtige maaltijd werd weer een overwinning voor Stef: hij en Jo namen een kebab-mix schotel, de kinderen en ik namen een pizza. Over het tweede kunnen we even kort zijn: na exact 1 maand kaarten met ons vijf, waarvan ruim 4 weken enkel wiezen, waarbij Els tot de derde laatste dag eerste stond, is Stef ruim de winnaar geworden. Oververdiend natuurlijk...

Deze ochtend hebben we ons best gedaan om de 200km net niet te halen. Het is te zeggen: we hebben natuurlijk meer dan 200km gewandeld, maar het totaal echt geregistreerde kilometers is blijven hangen op 198. Om 11 uur hebben we voor het laatst uitgecheckt, 5 minuten later kwam een maxi-taxi ons oppikken. Rond half 2 moesten we afscheid nemen van Jo. Zijn vlucht vertrok een uur later. Het moet gezegd, het was weer een toffe samenwerking, net als 16 jaar geleden. De vele kaartavonden en het afwisselend autorijden waren zeker welkom de afgelopen weken. Na niet al te lang beraad is beslist door de kinderen dat hij gerust nog eens mee mag!

Op dit moment hangen we ergens tussen Australië en Indonesië. Zo worden we keihard geconfronteerd met de realiteit: Australië 2016 zit erop, over minder dan 24 uur taffelen we weer thuis rond. Er is ook goed nieuws: de kans dat we een kangeroe raken, zou beduidend kleiner zijn, hier op 10km hoogte.
Voor de rest, niet getreurd. Als iedereen die heeft beweerd er volgende keer bij te zullen zijn, ook zijn of haar woord houdt, wordt het een nog beter avontuur over een jaar of 5. Begin al maar allemaal te sparen want Stef is al druk bezig met het plannen van een 4-weken versie ;-)