Erongo

We openen onze ogen in Spitskoppe en zijn gelukkig. Eindelijk is het lekker warm en is het korte broekenweer!

De omgeving is hier prachtig. Onze autotenten staan aan de voet van de rotsen. Er is hier geen elektriciteit en ook geen stromend water. We doen vandaag dus geen afwas en poetsen voor een keer onze tanden niet. De kids maken van één van de kloven tussen de rotsformaties hun clubhuis. Daarna geven ze ons een rondleiding doorheen de rotsen.

Onderweg zien we enkele Namibische rockagamen en ook Kaapse klipdassen.

Tegen de middag rijden we naar Erongo plateau camp. De weg staat op het einde niet meer op de kaart. Vlak voor we er zijn staat er een bordje: ‘Rij ons nie dood nie’ (dit gaat over leeuwen, zebras, olifanten,...).

Twee minuten later een bordje dat er in dit gebied geen leeuwen meer zitten. Oef…

De weg wordt steeds slechter en slechter. De mannen moesten zelfs hun 4x4 opzetten toen er een bordje verscheen ‘You almost made it.’ Weer maar eens een bewijs dat deze auto’s echt wel iets kunnen.

We maken een wandelingetje. Er zouden hier veel dieren moeten zijn, maar ik denk dat we teveel lawaai maken. Buiten een slangetje zien we geen enkel dier.

Na opnieuw een lekkere braai duiken we onze bedjes in. Om 21u gaan slapen is hier laat. Reizen is echt wel vermoeiend en we moeten morgen weer vroeg op.

Quote: “Ik wil nu naar huis. Ik ga hier echt geen week meer blijven” (Rube, toen hij in een koppige bui was omdat hij tegen zijn zin mee moest gaan wandelen)