Naukluft Rustdag

Gelukkige verjaarsdag, Stef. Onze auto is mooi versierd met een slinger. Nog geen twee stappen op de grond gezet, of een Maes-Cant koor begint al te zingen.

De ontbijt-bavianen waarvoor we weer gewaarschuwd zijn geweest, hebben blijkbaar een schrik gepakt van die gezangen, want we hebben ze niet gezien. De locatie is weer super. Aan de ene kant een bergflank, daarnaast een kabbelend riviertje, dan een bedding met onze auto’s en tenten, en een beetje verder weer een bergflank. Er is maar 1 nadeel hier: weer de kille wind. Gelukkig worden de pyromanen in onze kinderen wakker, en zorgen ze tussendoor voor een stevig vuurtje. Ze roosteren er ook toast boven. De koude zorgt er voor dat choco bikkelhard wordt. Maar we hebben een oplossing gevonden! We zetten de pot in het restwater van de koffie om de inhoud terug smeerbaar te krijgen.

Mensen komen naar dit park om te relaxen in de natuur en om af te zien tijdens een van de twee trails: Olive Trail en Waterkloof Trail. Om tussen het opstaan en het avondeten nog iets nuttigs te doen, beslissen we een klein deel van de Waterkloof Trail te wandelen, tot aan de eerste zwempoel.

Daar zou ook een geocache verstopt moeten liggen. Helaas, we hebben ons best gedaan, iedere steen omgedraaid, ieder blad op de grond herlegd en iedere holte in de rotsformaties doorzocht, maar geen virtuele schat gevonden. De zebra’s die in dit gebied talrijk aanwezig zouden moeten zijn, zien we helaas ook niet.

‘s Avonds eten we in het restaurant van het park: butternutsoep, 2 satés met Oryx (Gemsbok), rijst en groentjes, en fruitsla (vermoedelijk een mix tussen vers en blik) als dessert. Een fles rode wijn, twee rondjes frisdrank en 2 glazen 20 jaar oude brandy kunnen de prijs ook niet voorbij de 13 euro per persoon drijven. Waarom zouden we nog zelf koken? Misschien omdat alle dampen uit de keuken de eetruimte binnendrijven, en onze kleren er wel wat naar zullen ruiken. We vermoeden dat ze dat doen om de ruimte wat op te warmen, hadden we al vermeld dat het erg fris is hier? Morgen wacht ons een erg lange roadtrip naar Swakopmund.

Quote van de dag: “Are you ready for the flamingo’s?” (“Are your ready for the main course?” vroeg de ober, maar Els verstond het anders.)