De eerste dag Etosha - de jacht op de Big Five

Vandaag begint onze driedaagse “safari” in Etosha, waarbij we op zoek gaan naar de Big Five : olifant, leeuw, luipaard, neushoorn & buffel. Voor ons zal de jacht zich wel beperken tot de Big Four, aangezien de Buffel niet in Etosha te vinden is.

Dit doen we na een rustige nacht op een wat mij betreft zeer goede camping, Olifantsrus. Het enige macabere aan deze camping is de mega grote strop die boven de camping uittorent,waarmee destijds blijkbaar massa’s olifanten zijn afgemaakt. De mens is en blijft nu eenmaal het gevaarlijkste dier op aarde.

Els, Stef & Katrien beginnen de jacht al met enige voorsprong, aangezien zij gisterenavond aan de waterhole op onze camping al een grijs dier gezien hebben met een scherp uitsteeksel op zijn snoet (iedereen weet nu hopelijk over welk dier het gaat, maar bij de receptie hing er een affiche met de vraag om zeker niet op internet of sociale media te melden als deze dieren gespot worden, voor hun veiligheid, waar we dus ook rekening mee houden) gezien hebben. Mochten ze hem niet goed gezien hebben, gehoord hebben ze hem zeker wel, want het dier had blijkbaar nog wat te leren op het gebied van tafelmanieren en niet slurpen tijdens het drinken.

Na amper 2,5 kilometer gereden te hebben, botsten we al op 3 specimen van het hierboven vernoemde gevaarlijkste dier op aarde, waarvan er 2 naast hun auto staan te zwaaien. Er wordt hier nochtans op heel veel borden gemeld dat het verplicht is te allen tijde in de auto te blijven, maar daar hebben deze mensen blijkbaar geen oren naar. Eens we ons raampje naar beneden hebben gedaan om hen aan te spreken wordt ons één en ander duidelijk: hun auto wil blijkbaar niet meer starten, en ze staan al 2 uur te wachten tot er iemand langs komt. De vader van dit gezin dacht eerst te voet terug naar de campsite te gaan om hulp te vragen, maar blijkbaar zit er een leeuw in de buurt, zo kunnen we zien aan de sporen van een leeuw die de man ons toont. Geen goed idee dus. We rijden terug naar de campsite om daar hulp op te trommelen en gaan aan onze gestrande mede-safaristen melden dat hulp op komst is. Nog geen 10 minuten later komt er effectief een pick-up truck aangereden met daarin een 5 tal van geweren voorziene mensen. Zo hebben we het A-team van Etosha dan toch ook te zien gekregen.

En dan beginnen we aan deel 2 van onze missie : echte dieren in de vrije natuur vinden.

Aangezien de man die we daarnet geholpen hebben ons vertelde dat hij op een bepaalde plaats gisteren 5 leeuwen had gezien op nog geen 2 meter van zijn auto, besluiten we eerst naar die plaats te rijden, hoewel ze in de tegenovergestelde richting van onze volgende campsite ligt. Leeuwen hebben we er niet gezien, maar het was wel duidelijk dat er in de buurt waren (geweest), aangezien we onderweg een hele hoop gieren zagen die zich tegoed deden aan een dode zebra die daar lag, allicht de overschot van een leeuwenmaaltijd. Dan maar onverrichterzake rechtsomkeer gemaakt om in de richting van onze nieuwe campsite te beginnen rijden.

Op een bepaald moment stoppen we aan een afslag naar een waterhole omdat we zwaar onder de indruk zijn van de grote hoeveelheid dieren die zich daar bevinden: zebra’s, springbokken, giraffen, gnoes en ander lekkers. Om aan Stef en Els te vragen of het voor hen goed is dat we naar de waterhole gaan kijken, doet Katrien haar raampje open en wijst in de richting van de waterhole. Groot is onze verbazing als we Els daarop in onze achteruitkijkspiegel hevig in de andere richting zien wijzen. Nog groter is onze verbazing als we eenmaal door hebben waarom Els dit deed. Aan de andere kant van de weg, nog geen 10 meter bij ons vandaan, ligt een mannetjesleeuw onder de bosjes.

Naast hem ligt een half verorberde zebra, die minder geluk heeft gehad.

Yes, nog geen half uur onderweg, en al één van de big five die we mogen aankruisen.

Na wat foto’s genomen te hebben van dit imposante dier, rijden we richting waterhole, waar nummer 2 ons al staat op te wachten: een olifant met een kleintje erbij. Stef en Els rijden gezwind naar het dier om er foto’s van te maken. Ik moet het van Katrien iets voorzichtiger aan doen, en zorgen dat ik me uit de voeten kan maken mocht het dier, gezien het feit dat er een baby bij was, onze aanwezigheid niet kunnen appreciëren. Uiteindelijk blijken de dieren hier toch wel gewend aan de aanwezigheid van auto’s, want deze olifant dronk rustig verder en leek zich absoluut niks aan te trekken van alle toeschouwers.

Weer wat foto’s rijker zetten we onze tocht verder. Plots zie ik rechts vlak naast de weg een groot grijs ding opduiken. Een olifant, een meter of 2 naast de weg.

Aangezien we op de grindwegen in Etosha rond de 60km per uur rijden, en mijn euro een beetje te laat was gevallen, komt onze auto tot stilstand zo’n 50 meter voorbij het dier. Ik maak dan ook rechtsomkeer en rij terug voorbij het dier, dat op dat moment aan onze kant van de weg staat, en dus vlak bij ons is. Het hoeft niet gezegd dat dit met bepaalde lichaamsdelen dichtgeknepen gebeurd is :)

Ondertussen staan Stef en Els al foto’s te maken van het imposante dier. Eerst vanop een behoorlijke afstand, en dan metertje per metertje dichterbij. Ook wij rijden dichterbij, in de hoop zo mooie plaatjes te kunnen schieten. Achteraf hoorde ik van Stef dat zowel in hun auto als in de onze de stilzwijgende afspraak was dat de auto te allen tijde in eerste versnelling bleef staan, met de voet klaar op het gaspedaal om indien nodig zo snel mogelijk weg te kunnen komen. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de kans op een kop-staart aanrijding op deze manier allicht veel groter was dan dat het dier ons echt iets zou doen, want ook deze lamme-goedzak bleef rustig verder eten zonder al te veel aandacht aan ons te schenken.

Bij de volgende waterhole zaten er echt massa’s dieren, alle soorten door elkaar. Olifanten, giraffen, zebra’s, gnoes, springbokken en nog ander soorten deden zich tegoed aan het water van de waterhole. Tot er plots grote commotie ontstond, en de gnoes zich ‘en masse’ uit de voeten maakten. De andere dieren, met uitzondering van de olifanten, stoven door elkaar, maar stopten een paar meter verder terug, terwijl ze allemaal dezelfde kant op keken en heel stil bleven staan. Ze leken wel te freezen. Het was ons snel duidelijk dat er ergens een roofdier in de buurt was.En inderdaad, in de verte zagen we een vrouwtjesleeuw doodgemoedereerd naar de waterhole toe wandelen.

Wat mij zo verbaasde, is het feit dat eens de leeuwin aan het drinken was, alle andere dieren zich ook terug naar de waterhole durfden begeven, al waren ze dan wel erg op hun hoede.

Het deed me een beetje denken aan een situatie die de meesten onder ons allicht ook wel eens hebben meegemaakt op de speelplaats of op café, wanneer de lokale bullebak arriveert. Iedereen is op zijn hoede, maar uiteindelijk gaat het leven wel terug zijn gewone gangetje. Zolang je maar zorgt dat de bullebak jou niet in de gaten krijgt en viseert, is er geen enkel probleem, leven en laten leven. Misschien lijken mens en dier dan toch nog meer op elkaar dan we zouden denken?

Nadien voert onze weg ons voort naar Okaukuejo, waar we deze nacht zullen slapen. Onderweg komen we nog talloze dieren tegen. Ik denk niet dat iemand teleurgesteld zal zijn over onze “vondsten” van vandaag.

Aangekomen op de campsite, blijkt dat we een kampeerplaats hebben toegewezen gekregen naast onze mede Kapellenaren, waar we onze ervaringen ook mee uitwisselen. Blijkbaar is zelfs in deze chique locatie, waar ook behoorlijk dure lodges te huur zijn, het restaurant heel goed betaalbaar, waardoor we beslissen om als avondeten te genieten van een heerlijk buffet. De kindjes waren initieel wat teleurgesteld omdat er geen frietjes bij het buffet zaten, maar de ouders zijn zeer blij met het aanbod verse groenten en ook het kudu-vlees, kip en vis die te verkrijgen zijn. Een bord erwtensoep, 3 borden hoofdgerecht en 2 borden nagerecht later (en slechts 15 euro pp armer), leg ik mijn hoofdje heel moe maar dolgelukkig te rusten op mijn kussen, om als een blok in slaap te vallen en ook in mijn dromen nog eens na te genieten van al het geweldigs dat Moeder Natuur ons vandaag heeft geboden. Safari deel 1 was SUPER geslaagd !!!

P.S. anderhalf uur staan kijken bij de waterhole op de camping is nog beloond met het zien van een hele kudde olifanten, giraffen, oryxen, 4 neu...ns en een leeuwin die kwam drinken.

Quote van de dag : Dit is de graafste dag van mijn leven !!! (Rube, nadat hij de leeuw aan de waterhole gezien had, terwijl hij 10 minuten ervoor nog zat te mokken in de auto omdat hij “het dieren zoeken beu was”)